Kapağı At Kurtul

Tanım: İşte yepyeni bir travmatik palavra daha. Öğrencilerin korkulu rüyası, ebeveynlerin haklı çıkmak için ellerindeki en kuvvetli silahlardan biri. Henüz kapak atılıp da “oh be kurtuldum” denen bir duruma denk gelmedim.

Çok parlak bir öğrenci değilseniz, ortaokuldan çalışmaya başlayana kadar yaklaşık 8-10 sene bu palavranın menzili içindesiniz. Tıpkı “havada kaparlar” gibi, kapağı at kurtul da kendini değişik durumlara uyarlama kabiliyetine sahip. Bu palavranın karakteristik özelliklerinden biri, özellikle başarısız/orta karar öğrencilere sıkılması. İkincisi de sinir katsayısını maksimize etmesi.

Örnekler:

İddia: Kızım/oğlum, şöyle güzel bir Anadolu lisesine kapağı at kurtul.

Gerçek: Bak bak. Öyle bir söyleniyor ki ortaokul çok zor, kurtlar sofrası mübarek, liseye kapağı bir attı mı yan gelip yatacak. Hayatı okul+dersane+binlerce sorudan ibaret olup gözlerinin feri sönen öğrencimiz hayat tecrübesi eksikliğiyle bu palavrayı fazla ciddiye alıp son bir gayretle lise sınavlarına çalışır. Kazanır. Tebrikler, artık daha fazla çalışmanın zamanı. Yahu nerede bu kurtaran kapak? Bir türlü bulunamıyor.

Güncelleme-1

İddia: Haydi kızım/oğlum, iyi bir devlet üniversitesine kapağı at kurtul.

Gerçek: Üniversite kazanıldı, hayırlı uğurlu olsun. Aaa, o da nesi? Bir anda diferansiyel denklemler, termodinamik, istatistik gibi devler üzerine çullanıyor. Kayıp kurtarıcı kapağı ararken sınavlardan tokat üstüne tokat yiyen öğrencimiz palavranın acımasız yüzünü gördü. Mevzuya uyandı mı? Uyanamadı.

Güncelleme-2

İddia: Senin burada kıymetin bilinmiyor. Yurtdışına kapağı at kurtul.

Gerçek: Palavralar da evrimleşir. Bu en gelişmiş versiyonu. Tabii, burada kıymeti bilinmeyen kızımızı/oğlumuzu yurtdışında dört gözle önüne kırmızı halı serip bekliyorlar. Genel müdürler teyakkuzda, ne olur gel bizi kurtar diye yalvarıyorlar. Bir durun yahu, daha kendi kurtulamadı. Kapak yok ortada. Neticede doğru düzgün bir iş bulana kadar yurtdışında getir/götür işleri yapan mezunumuz can havliyle ilk bulduğu işe atlıyor. Kurtuluş da başka bahara kaldı.

Sonuç: Hayat mücadele demektir. Çalışmanın da öğrenmenin de sonu yok.